එදා...

එදා
එදා මහා ලස්සන දවසක් හිරු අහස වසා සිටි
සඳට පෙම්බැඳි පුංචි තරුවක් මගේ ලෝකෙට එබෙද්දී
නුහුරු සිත සිනාසෙන්න නොහැකිව එහේ මෙහේ දුවද්දී
ඇවිද ආ හැටි සාරියක් ඇඳ  අද වගේ මට දැනෙන්නේ

ගරා වැටි ගෙයි බිත්ති අතරේ මම නුඹේ ලෝකය සොයද්දී
වත්ත පිටියේ නුඹ දුවන පනින හැඩ මගේ හිත අග මැවෙද්දී
"තියන සෙරම අපෙ අක්කට" මල්ලි හෙමිහිට කියද්දී
හිත ගත්තේ දෑවැද්ද නොව නුඹේ සිනහවයි පොඩිත්තී

මූදු වෙරළට මං  වයිර කරන හැටි නුඹ තාම නොදන්නී
නුඹට මේ සිත ආදරේ නෑ, නුඹ තාම හිතන්නී
පෝරුවේ මං සිනාසුන හැඩ අනේ නුඹ නම් නොදත්තී
අපි අපිව නොදැන අපේ උනහැටි මටත් පුදුමයි මුවැත්තී

ගතත් සිතත් එකම මොහොතක වසන්තය විඳිද්දී
ඇඩු කඳුලින් පිරුණ මගෙ ලොව
සිනා මල් පොඩි පිපෙද්දී
නුඹේ ලෝකෙන් මගේ ලොව දුර වුනු බව
මේ ළඟකදියි නුඹ කියන්නේ

බත් පතක් ඔතාදුන් නුඹේ කවි කොලය
අහම්බෙන් මා දකිද්දී
කොහොම ඉන්නද සිරකරන් නුඹව මම
මගේ ලෝකයෙ කුමාරි
පෑන් ඉරකින් කටුගාමි මේ බැමි
ඉගිලෙන්න දැන් කිරිල්ලී...

තිළි අක්කගේ කවියට මගේ පිළිතුරක් - https://scontent-a-mad.xx.fbcdn.net/hphotos-xpa1/t1.0-9/10419554_730057723720461_1915193049724617970_n.jpg