සත්තයි මං දවල් හීන දකින්නේ නෑ ආයෙමත්
ඇවිත් ගියදෙන් ඕනි තරම් සුරංගනාවියෝ
නිකමටවත් මං හැරිලා බලන්නේ නෑ
ඇත්තමයි...
හැමදාම වගේ උං ඒවි, පාර වැරදුන දාට
මුණගැහුණ දා උන්ට, පාට පාට සමනල්ලු
යන්න යයි ඈතටම, වසන්තයත් අරගෙනම...
මේ සිසිරේ ගල්වෙන්න, හැමදාම පුලුවන්ද?
පාවා දෙන්නෙ නෑ ආයෙත් නම් මම
අමාරුවෙන් ගලක් කරගත්ත හිත
ඉවසන්න බැරිම තැන මැකිලාම යනවා මිසක්
නවතින්න ඉල්ලන්නේම නෑ
අනුන්ගේ ලෝකෙක...
වසා අගුලුලමි, යතුරු සඟවමි
වසා අගුලුලමි, යතුරු සඟවමි
ආයෙත්නම් නොහරිමි දොර
කොයි තරම් හැඩුවත් දොරකඩ හිඳ
මන්ද, නුඹ සිනාසෙන හෙට මට අඬන්නට වනු නිසැක..
No comments:
Post a Comment