මාකටිං බේසික්ස්...

සාරිය... ගවුම...
කලවා... පයෝධර...
බටහිර මෝස්‌තර
උඩරට ඔසරිය 
හැට හතර මායම්ද 
අහිංසක බැල්මද 
පතිවතද..වෛශයාවද...

එකී මෙකි නොකී 
ගැහැණු ගැන හැම එකම 
අහං උන්නාට මදි 
හොඳට හිතට ගන්...
ඉති දරුවනේ අදට ඉවරයි 
මාකටිං පාඩම...

අවි රැගෙන කැනහිලුන්....

සටන්කාමියෙක් ඇද වැටී පිටිය මැද  

අසිපතක් තබා අල්පෙනිත්තක් ළඟ නැතිව 

නිවටයින් හඬ නගන කල අසිපත් ලෙලවමින 

කැනහිලුන් උඩු බුරන නාදයට සමව 

බලකාමයෙන් ඔඳ වැඩුන මේ කොලොසියම මැද 

රණකාමි වෙස් පැළඳ නිවටයින් රඟන කල 

ඒරස් ගේ පරපුරේවුව අවි නගා පලය කීම?

සටන අග මරු මිසක වෙනයමක් නොමැති කල 

නුඹ පතන ලෝකයක්, ඇරඹුමට යුද්ධ වැද 

ලේ හෙලන කල, නමට... සාධාරණ බිමක 

නිවට බලවතුන් අනින හෙළි තුඩත් සැර නැතිය 

එක ලෙයේ දුබලයින් කරන ගැරහුම් තරමටම 

විෂ පොවා ඇත දුබල දුර්වල මිනිසුන්ට 

ඔසවන්න අවි සොහොයුරන් වෙත 

ඒත් උන් දුටුව කල ඇත්ත හඬ නගා අපි කියන 

අහෝ බලවතුනි උනයි කඳුලැලි නුඹ නමට...

ආදරය..,සයුරු රල සම

ආශා කලෙමි ඇවිදයන්න නුඹ සමග
අනන්තය තෙක් විසිරි වැලිමත,
සිත්ජයේ සිට ඇදෙන සුළන් රැලි
මවන ගී පද තාල අසාගෙන....

සිහින මැව්වෙමි තනිවන්න නුඹ සමග
ලෝකයෙන් මීදී වැටකෙයි පඳුරු තුල,
රාගයෙන් වල් වැදෙන්නට නොව
ආදරයෙ අග මුල් සොයන්නට....

ඒ අතීතය දුහුල්පටයක්ම වුනු අද
මුළු ලෝකයම නීරසව ගිය සෙය,
කියා දුන්නා අගුල් හැර සිත
ආදරයත් සයුරු රල සම බව....

ප්‍රේමයේ ඇරඹුමත් නැගෙන රල සම
සුන්දරය...නොයෙක් හැඩ ගෙන,
එහිම අවසන නුඹද මමද නොදකින
වෙරල අත හැර මුහුද වෙත යන....

පිටස්තර තරු

තරු පෙරුම් පිරුවාට 

රැස් විදහා සැනසෙන්න

හිරු සමග එක්වෙන්න 

අවැසි ආලෝකය ගන්න... 

ලද නමුත් හිරු එලිය 

හැකි වීද තරු වලට 

හිරු අහසේ වැජබෙන්න  

සඳ ලඟදි දිලුන ලෙස...

මග බලන් උන්නාට 

හිරු එක්ක යා වෙන්න 

සඳේ සුව අහිමි කල, 

පිටස්තරයෙක්මැයි තරු තවම 

අහංකාර හිරුගේ ලොව...

තනිකම!!

මහා කාෂ්ටක පොළවක උනත් 
පිපෙන මල් ඇත දහක් දුක් විඳ 
දැවෙන හිරු රැස නොතකාම හැර 
සුළං තාලෙට වැනෙන නැළවෙන.. 

අහම්බෙන් වැහි බිඳක් ලද දින 
පුදුමයකි මල් සොයති වැහි සුව 
කාෂ්ටකේ පිපි සැටිත් අමතක 
අනෝරා වැසි වසිනු පතමින... 

සිතත් හරියට ඒ මලට සමමය 
තනිකමට කොයිතරම් හුරු වුව 
අහම්බෙන් බැඳීමක් ලදකල 
ඒ වෙතම යති තනිකම නුහුරු ලෙස...