දයාබර හිත..

දයාබර හිත,

සෙනේහෙන් උඹට ලියන 
අන්තිමම ලියමන..

බලපං උඹේ හැටි 
බටර් තලියක් වගේ 
පොඩි රස්නෙටත් උණු වෙනවා..

ඒත් අනන්තවත් අර 
උඹ වගේම හිත් ඉන්නේ 
කළුගල් පර්වත වගේ..
ඇයි උඹටත් බැරි 
ඒ වගේ වෙන්න?

හිතුවක්කාර කම් 
ලැජ්ජනැති කම් 
ටිකකට නවත්තල 
මටත් ලජ්ජා නොකර 
රටවටේ නොයා ඉඳපන් 

බැරිමනම් යන දේවාලෙක පලයං 
හැබැයි මගේ මොලෙයි.. හදවතයි..
ඉතුරු කරලා මට 
මොකද ඒවා මගේ... මගේ විතරමයි..

මංගල කිංකිණි!!

පත්තර පිටුවක
අඟල් ගානක ඉඩක
මනාලියෝ හොයන,
මනාලයෝ හොයන,
දැන්වීම් වල
සීමිත වචන පෙල
වත්කම්..උගත්කම්..
කුලය.. පාට ගැන
විතරක්ම ලියවෙන.. 

සොයන්නේ කොහොමද?
ඒ වචන ටික තුල
අනාගත සහකරු, සහකාරිය 
ගතිගුණ හැසිරීම් ගැන 
යන්තමින්වත් නොදැන... 
අන්නතවත් මඟ හැරෙනවා ඇති 
මහ බඹුන් මවපු බන්ධන 

නුහුරු නුපුරුදු උන් විලසට 
හමුවුනා මදිවට පත්තර පිටුවක 
බැඳේන්නේ කොහොමද? 
අපි අපිව නොදැනම 
නොකියා මගේ හීන ගැන 
නොඅසා ඔබේ හීන ගැන 
හදන්නේ කොහොම එක වහලක් අප? 
නොදැන නුඹ මාව.. 
නොදැන මා නුඹව..