මහා කාෂ්ටක පොළවක උනත්
පිපෙන මල් ඇත දහක් දුක් විඳ
දැවෙන හිරු රැස නොතකාම හැර
සුළං තාලෙට වැනෙන නැළවෙන..
අහම්බෙන් වැහි බිඳක් ලද දින
පුදුමයකි මල් සොයති වැහි සුව
කාෂ්ටකේ පිපි සැටිත් අමතක
අනෝරා වැසි වසිනු පතමින...
සිතත් හරියට ඒ මලට සමමය
තනිකමට කොයිතරම් හුරු වුව
අහම්බෙන් බැඳීමක් ලදකල
ඒ වෙතම යති තනිකම නුහුරු ලෙස...
No comments:
Post a Comment