හිත ගත්ත එක හිතක හරි
නවතින්න දොර ඇරුනනම්
ආදරයේ ශේෂයන්
මේ තරම් ගොඩ නොගැසුනානම්
උහුලන්න බැරි බරැති හිත
යන්තමින් අඩු වෙන්න තිබුනා
අනන්තවූ වැරදීම් මැද
එකම එක හරි මගක් වී නම්
අඳුරු කළු අහුමුලු අතර
කදෝපැණි එලියකදු දුටි නම්
ගාට ගාටා වැටී නැගිටී
ජීවිතේ තවදුර යන්න තිබුනා
පෙර මහා වන අතරමංව හිඳ
ඉබාගාතේ ඔහේ ඇවිදි කල
කටු පඳුරු වල පැටලී හිරවී
තැලී සීරී බිඳුන හදවත
සුව කරන්නට අයෙකු වීනම්
හිස් උනත් හිත නොබිඳෙන්න තිබුනා
අහස සයුරත සිඹින සිතිජෙක
ගොම්මනේ තනිවෙන්න හැකි නම්
හිතේ බර උඩු සුළඟටම දී
බිඳක්වත් වත් සැනසෙන්න තිබුණා..
හිත මෘදු කරන කඳුළු ටික
හලා හිත තද කරගන්න තිබුනා...
No comments:
Post a Comment