නොදන්නෙමි කිමද මේ ලැදි කම
වෙසෙන්නී නුඹ අන්සතු කැදැල්ලක
ඉගිලෙන්නේ නුඹ නුඹේ අහසෙ වූ කල
මග බලන්නේ මේ දෑස මේ ලෙස
දනිමි ඉගිලෙන්න එකට එකලඟ
නොලැබෙනා බව මේ ආත්මෙදි නුඹට මට
ඒත් මේ හිත අකීකරු කම
සොයන්නෙම නුඹේ සෙනෙහස
දනිමි මා හැර රකින්නට අය සිටින බව
අනෝරා වැහි කෙලෙස රුදු වුව
උණුසුම් කරන්නට මේ තටු අවැසි නැති බව
තවත් එකම එක කුරුල්ලෙක් පමණක්ම බව
අරුමය නම් කොයිතරම් කීවත්
මේ ඇත්ත හිත නාහනා එකමය
අකීකරුයි තටු උනත් මෙමටම
යන්න හදනා විටදී නුඹෙන් දුරකට
ලගදිම ගුටිකන ලයින් ඒකක් තමයි පේන්නේ........................
ReplyDeleteකවි පද නම් සුපිරියි................
නියමයි......සිරාවටම එළ.....
ReplyDeleteගුටිකන කොට කියන්න බැරියැයි "මම නෙමෙයි,මේ අකීකරු තටු තමයි ඔක්කොම කරන්නෙ" කියල.
ගුටි නොකා ඉන්න තමයි ප්ලෑන් එක. :) ස්තුත්යි..
ReplyDelete