සයුරු තෙර මම අදත් එකලෙස
සයුරු රල නුඹ
විටෙක විත් මාව සනසන...
විටෙක විත් මාව රිදවන...
හුඟක් ඈතක අනන්තයෙහි ඉඳ එන
අතරමගකදී සුලඟ හා එක්වෙන...
නුඹේ ආගමනය,
විටෙක සැඩ උව...
විටෙක නිසසල උව...
නුඹට මා නැවතුමක් පමණය
මගෙන් නුඹ හට,
නුඹෙන් මා හට,
විරාමයක් මිස සැනසුමක් නැති කල
කෙලෙස කියමිද මෙයට ප්රේමය!!
No comments:
Post a Comment