පලිගන්න මේ කඳුළු වැල් වල
එකතු කල මේ වදන් දුටුවිට
කිඳා බස්සනු සැපකි පිහිතුඩ
නුඹ කියනු ඇත සැකක් නැත මට...
නියගලා වල විසට සමවුන
අකුරු අද මා අතින් පබැදෙන
පෙර නුඹට පෙම් කවිත් ලියුන
තෙත් කරයි ඔය ඇසුත් දැඩිලෙස...
සිතන්නට ඇත නුඹ නිමායයි හැම
එකෙකු අතහැර අන්මගක ගියදින
උඹට අමතක ලොකුම දෙයනම්
පෙම් කලේ නුඹ කවියෙකුට බව...
Monday, March 25, 2013
Monday, March 18, 2013
හිරුට හිමි ලොව තුල... නුඹ,මම..
පොලව සඳු නුඹට මට සමකල
නුඹ සඳද මා පොලව විය
බිඳිනු බැරි යදමින් බැඳුන
නමුදු කෙදිනකද එක් නොවන...
ජීවිතය නම් සයුරු රල මත
වරෙක වඩදිය වරෙක බාදිය
මවනු හැකිවූවද නුඹ හට
දහස් ගව් දුරින් හිඳ මට...
පහන් කලද නුඹ එලිය මා රැය
නුඹට අවැසිම එලිය දෙන්නට
නොහැක මට අඳුරු මැකුමට...
නුඹට සෙවනැල්ල හිරුවිය
ලංවන්න නුඹ බියෙන් ලතවෙන
නුඹද? මාද? අසරණ මෙදින...
Subscribe to:
Posts (Atom)